اثر پیش درمان سه و شش هفته تمرین هوازی بر استرس اکسایشی کبدی ناشی از القای حاد دوکسوروبیسین

دوکسوروبیسین ) dox ( آنتی بیوتیکی آنتراسیکلینی و یکی از مؤثرترین داروهای ضدتوموری است کهعموماً برای درمان انواع سرطان ها استفاده می شود. با وجود این، استفاده از این دارو با مسمومیت دربافت های سالم همراه است. مطالعةحاضر برای نخستین بار اثر پیش درمان سه و شش هفته تمرین هوازیدویدن روی نوارگردان، قبل از القای حاد dox بر تغییرات شاخص های مرتبط با استرس اکسایشی کبدیرا بررسی کرده است، شامل مالون دی آلدهید ) mda ( و سوپر اکسید دیسموتاز ) sod ( در موش هایصحرایی نر. 48 سرموش صحرایی نر به طور تصادفی به سه گروه کنترل و تمرین سه هفته ای و تمرینشش هفته ای تقسیم شدند. برنامةتمرین شامل دویدن روی نوارگردان به صورت پیشرونده به مدت 25 - 54دقیقه در روز با سرعت 15 - 20 متر در دقیقه،پنج جلسه در هفته و به مدت سه و شش هفته بود. در پایاندورةتمرین، موش های گروه کنترل و تمرین مجدداً به طور تصادفی به زیرگروه های دوکسوروبیسین وسالین) 9/ 0 درصد( تقسیم شدند. هر دو تزریق 24 ساعت پس از آخرین جلسةتمرین انجام شد و موش ها24 ساعت پس از آن کشته شدند. آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد تزریق حاد dox به ایجاد افزایشمعنادار mda و کاهش معنادار sod در بافت کبد در مقایسه با گروه سالین می انجامد. با وجود این،اگرچه انجام سه هفته تمرین هوازی قبل از القای dox سبب کاهش غیرمعنادار سطوح mda شد،اما کاهش معناداری در سطوح این شاخص متعاقب شش هفته تمرین هوازی و افزایش معناداری در سطوحsod بعد از سه و شش هفته تمرین در مقایسه با گروه سالین مشاهده شد. نتایج مطالعةحاضر حاکی ازآن است که پیش درمان با تمرین منظم هوازی رویکردی غیردارویی در برابر استرس اکسایشی ناشی ازالقای دوکسوروبیسین است. به علاوه، از طریق مهار اکسیدانت و تنظیم مثبت آنتی اکسیدانت ممکن استتحمل کبد در برابر مسمومیت کبدی ناشی از دوکسوروبیسین بهبود یابد.